Een begin

Eindelijk is er een begin gemaakt aan het "opknappen" van de garage. Ik ben zelf twee avonden bezig geweest om alle rotzooi, naar buiten , en naar de kelder te sjouwen. Er staan nu wel nog twee kasten in die naar de millieustraat moeten, en een bankje wat weg moet. Gossie zeg, wat hebben wij een troep . . .



Vandaag zijn we naar de Gamma geweest om het nodige te halen. Steenwol, gipsplaten, houten latten, schroeven, etc. Het was half 3 eer we alles klaar hadden staan.

Ik had verwacht dat we één wand vandaag wel af zouden krijgen, maar het begin ging heel moeizaam. We hadden nog niet zoveel zelf geklust, dus het was nog een beetje aanpongelen, hoe de beste manier van doen was. En de muur is hardstikke ongelijk, en om dan een beetje netjes de isolatie en gipsplaten ertegen te krijgen is echt wel lastig.


Ikzelf hou het voor vandaag voor gezien. Ik vind dat we netjes gewerkt hebben. Morgen is er weer een dag. Maar mijn man heeft de smaak te pakken en is nu nog vrolijk aan het werk. Ik zie het wel helemaal zitten, mijn eigen scrapkamer van 5 x 3 m. Ik zag er eerst heel erg tegenop, tegen het geklus, maar nu toch niet meer. Ik maak me wel zorgen om het plafond. Hoe gaan we dat in godsnaam doen?

Groejtes,
Diana